Μία από τις πιο κοινές παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος είναι η θωρακική οστεοχόνδρωση. Ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης της νόσου, εμφανίζεται παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης ενός ατόμου. Μια τέτοια παθολογία οδηγεί όχι μόνο σε βλάβη της πλήρους ικανότητας κίνησης, αλλά και σε δυσλειτουργία ορισμένων οργάνων και συστημάτων. Η ασθένεια συνοδεύεται από έντονο πόνο.
Συμπτώματα και σημεία της νόσου
Ένας από τους πιο συνηθισμένους λόγους που ένα άτομο πηγαίνει στον γιατρό είναι ο πόνος. Με την οστεοχονδρωσία της θωρακικής περιοχής, το σύνδρομο πόνου μπορεί να έχει διάφορα χαρακτηριστικά:
- Μετά τον πόνο, γίνεται αισθητό μούδιασμα στο στήθος, το οποίο σταδιακά εξαπλώνεται στο αριστερό χέρι.
- Το σύνδρομο πόνου εμφανίζεται με φυσιολογική στάση, που συνοδεύεται από αίσθημα καύσου στο στήθος.
- Πόνος όχι μόνο στο στέρνο, αλλά και στην καρδιά, το συκώτι, το στομάχι ακόμα και τα νεφρά. Αυτό το φαινόμενο εξηγείται από το γεγονός ότι η ασθένεια «μασκαρεύεται» όπως άλλες ασθένειες.
- Η εμφάνιση πόνου κατά την ξαφνική σκύψιμο και αυξημένη αναπνοή.
- Το αίσθημα του πόνου αυξάνεται τη νύχτα.
Αλλά η οστεοχονδρωσία της θωρακικής σπονδυλικής στήλης χαρακτηρίζεται όχι μόνο από πόνο, αλλά και από μια σειρά άλλων σημείων:
- Μειωμένη κινητικότητα της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
- Παραισθησία (χήνα).
- Μειωμένη ευαισθησία (αντίληψη αφής, θερμοκρασία).
- Εξασθενημένη κινητική δραστηριότητα.
Στάδια οστεοχονδρωσίας
Η οστεοχόνδρωση της θωρακικής περιοχής αναπτύσσεται σταδιακά. Η διάρκειά τους εξαρτάται από την ατομικότητα του οργανισμού και τα αίτια της νόσου. Συνολικά, υπάρχουν τέσσερα στάδια ανάπτυξης της νόσου, καθένα από τα οποία έχει μια σειρά από κλινικά χαρακτηριστικά.
Πρώτο στάδιο
Πρώτον, ο μεσοσπονδύλιος δίσκος αρχίζει να «χάνει νερό», προκαλώντας μείωση της αντοχής και της ελαστικότητάς του, παρόλο που ο κατεστραμμένος σπόνδυλος μπορεί ακόμα να αντέξει κάθε φυσική πίεση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο μεσοσπονδύλιος δίσκος σταδιακά να γίνεται πιο επίπεδος και να μειώνεται σε ύψος. Στο πρώτο στάδιο αρχίζει ο σχηματισμός προεξοχών.
Ο ασθενής παραπονιέται για σύνδρομο εστιακού πόνου: ο πόνος γίνεται αισθητός μόνο στην περιοχή της κατεστραμμένης σπονδυλικής στήλης. Η φύση του πόνου είναι σταθερή, πιθανώς με τη μορφή της οσφυϊκής μοίρας. Μερικές φορές ένα άτομο παρατηρεί περίεργους πόνους στην καρδιά, ανεξέλεγκτες μυϊκές συσπάσεις όπως κράμπες.
Δεύτερο στάδιο
Ο ινώδης δακτύλιος καλύπτεται με ρωγμές, το τμήμα της σπονδυλικής στήλης γίνεται ασταθές. Ο ασθενής παρατηρεί πόνο που αυξάνεται με την κίνηση και δυσφορία που εμφανίζεται με παρατεταμένες στάσεις. Υπεξαρθρώσεις μπορεί να εμφανιστούν στο δεύτερο στάδιο.
Σε αυτό το στάδιο, η οστεοχόνδρωση του θώρακα, που εκδηλώνεται με υπεξαρθρώσεις, χαρακτηρίζεται από πρόσθετα συμπτώματα: κακουχία, αδυναμία, μεσοπλεύριο πόνο, πόνο όχι μόνο στα όργανα του θώρακα, αλλά και στα άκρα. Οι υπεξαρθρώσεις με οστεοχόνδρωση είναι επικίνδυνες γιατί μπορεί να εκδηλωθούν μετά από αόριστο χρονικό διάστημα.
Τρίτο στάδιο
Σε αυτό το στάδιο, είναι πολύ δύσκολο για ένα άρρωστο άτομο να χάσει την οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Ο ινώδης δακτύλιος στο τμήμα της σπονδυλικής στήλης σχίζεται και εμφανίζεται κήλη δίσκου. Επομένως, ένα άτομο όχι μόνο αισθάνεται έντονο πόνο, αλλά παρατηρεί επίσης σημάδια δυσλειτουργίας άλλων οργάνων και συστημάτων.
Το άτομο έχει μυοτονωτικές και νευροαγγειακές διαταραχές. Λόγω της ανάπτυξης κύφωσης ή σκολίωσης, η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης περιορίζεται. Ως αποτέλεσμα αυτών των διεργασιών, ο βαθμός στερέωσης της σπονδυλικής στήλης μειώνεται.
Τέταρτο στάδιο
Καθώς η νόσος εξελίσσεται, ο μεσοσπονδύλιος χόνδρος αρχίζει να χάνει τη λειτουργία του. Οι σπόνδυλοι που περιβάλλουν το κατεστραμμένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης δεν βιώνουν τη συνήθη αντίσταση από τον χόνδρο και αρχίζουν να συγκλίνουν σταδιακά. Ως αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, οι μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις παραμορφώνονται και εμφανίζεται σπονδυλαρθρώσεις ή σπονδυλολίσθηση.
Για να διατηρήσει τη σπονδυλική στήλη, το σώμα ενεργοποιεί διαδικασίες για να αντισταθμίσει τις χαμένες λειτουργίες: Ο κατεστραμμένος σπόνδυλος αρχίζει σταδιακά να μεγαλώνει σε πλάτος και ως εκ τούτου να αυξάνει την έκτασή του. Ο ιστός στον κατεστραμμένο ινώδη δακτύλιο αντικαθίσταται από οστό. Σε αυτό το στάδιο, ο ασθενής παρατηρεί μείωση του πόνου, αλλά αυτό αντικαθίσταται από μειωμένη κινητικότητα (η σπονδυλική στήλη οστεοποιείται στην κατεστραμμένη περιοχή).
Μέθοδοι θεραπείας της θωρακικής οστεοχόνδρωσης
Η οστεοχόνδρωση της αυχενικής περιοχής δεν είναι μια θανατηφόρα ασθένεια που μπορεί να θεραπευτεί με την κατάλληλη θεραπεία. Όσο νωρίτερα διαγνωστεί η ασθένεια, τόσο πιο εύκολο είναι να απαλλαγούμε από αυτήν.
Επί του παρόντος, η θεραπεία της θωρακικής οστεοχονδρωσίας πραγματοποιείται με τις ακόλουθες μεθόδους:
- Συντηρητική θεραπεία.
- Ελξη.
- Χειρουργική θεραπεία.
Η φαρμακευτική αγωγή βασίζεται στις ακόλουθες αρχές. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να καταπολεμήσετε τον πόνο και τη φλεγμονή. Για την εξάλειψη του πόνου, οι γιατροί χρησιμοποιούν αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Βελτίωση της κατάστασης του χόνδρινου ιστού. Για το σκοπό αυτό, οι γιατροί γράφουν στους ασθενείς μια συνταγή για χονδροπροστατευτικά.
Ανακούφιση από μυϊκούς σπασμούς. Η κίνηση της σπονδυλικής στήλης συχνά περιορίζεται από τεντωμένους μύες. Για την εξάλειψη αυτής της παθολογίας, οι γιατροί συνταγογραφούν μυοχαλαρωτικά.
Για την ανακούφιση του πόνου, οι γιατροί συνιστούν στους ασθενείς τους να χρησιμοποιούν διάφορες αλοιφές με θερμαντικό αποτέλεσμα.
Η δοσολογία του φαρμάκου ελέγχεται από τον θεράποντα ιατρό. Ο ασθενής πρέπει να θυμάται ότι τα φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται με τη σειρά που καθορίζει ο γιατρός. Δεν πρέπει να αναμιγνύετε φάρμακα ή να τα αντικαθιστάτε με ανάλογα εν αγνοία του γιατρού σας.
Εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή, οι γιατροί ασκούν τον βελονισμό, τη ρεφλεξολογία, τη φυσιοθεραπεία και το μασάζ. Οποιαδήποτε μέθοδος θεραπείας πρέπει να συζητηθεί με γιατρό και να διεξαχθεί από ειδικό.
Στα αρχικά στάδια της νόσου, η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας περιορίζεται στη γυμναστική και σε ειδικές ασκήσεις. Η φαρμακευτική θεραπεία συνίσταται στη συνταγογράφηση φαρμάκων που βελτιώνουν το μεταβολισμό και τη βιταμινοθεραπεία.
Δεν συνιστάται στους ασθενείς να ασκούνται χωρίς την επίβλεψη του θεράποντος ιατρού τους. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η σωματική δραστηριότητα δεν είναι δυνατή στην οξεία φάση της νόσου. Ανάλογα με τη θέση του κατεστραμμένου τμήματος στη σπονδυλική στήλη, επιλέγεται κάθε θεραπεία άσκησης.
Συνέπειες της οστεοχονδρωσίας
Εάν η ασθένεια δεν αντιμετωπιστεί, εξελίσσεται. Εάν η θεραπεία είναι επιτυχής, ο κίνδυνος επιπλοκών ελαχιστοποιείται. Οι κύριες επιπλοκές είναι:
- Ισχιαλγία.
- VSD.
- Μεσοσπονδυλική κήλη.
- Ριζικίτιδα.
- Ημικρανία.
- Οσφυαλγία.
- Σπονδυλόαρθρωση.
- Σπονδυλόλυση.
- Αναπηρία.
- Μειωμένη ακοή ή όραση.
- Επικονδυλίτιδα.
Πρόληψη ασθενειών
Για να αποφύγετε την ανάπτυξη οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης, θα πρέπει πάντα να προσέχετε την υγεία σας.
Πρώτα απ 'όλα, θα πρέπει να αποκλείσετε όλους τους παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν την ανάπτυξη οστεοχόνδρωσης: μην ξεχνάτε τους κινδύνους της έντονης σωματικής δραστηριότητας και ακολουθείτε τους κανόνες για τη διατήρηση της σωστής στάσης.
Κάθε άτομο πρέπει να υποβάλλεται σε τακτικές ιατρικές εξετάσεις. Εάν κατά τη διάρκεια μιας ιατρικής εξέτασης ο γιατρός διαπιστώσει πρωτοπαθή παθολογία της σπονδυλικής στήλης, ο ασθενής θα πρέπει να κλείσει αμέσως ραντεβού με έναν ορθοπεδικό.
Για την πρόληψη της νόσου, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν έγκαιρα όλες οι ασθένειες που εμφανίζονται στο μυοσκελετικό σύστημα. Μετά από τραυματισμούς, η ολοκλήρωση ενός κύκλου μαθημάτων αποκατάστασης είναι υποχρεωτική.
Είναι απαραίτητο να προσέχετε το σώμα σας: αλλάζετε τη στάση σας πιο συχνά κατά τη διάρκεια της εργασίας, αποφύγετε την υποθερμία και την υπερθέρμανση και να είστε συνεχώς υπό ιατρική παρακολούθηση.
Στο σπίτι, ένα άτομο μπορεί πάντα να υποστηρίξει το σώμα του με τη βοήθεια της γυμναστικής. Το καθήκον τους είναι να ενισχύσουν τους μύες της πλάτης και να βελτιώσουν την υγεία του σώματος.
Η καλύτερη πρόληψη έναντι οποιασδήποτε ασθένειας είναι η ισορροπημένη διατροφή. Η διατροφή σας πρέπει να περιέχει όχι μόνο λαχανικά, αλλά και ένα σύμπλεγμα βιταμινών που πρέπει να λαμβάνεται την άνοιξη και το χειμώνα. Για την ενίσχυση του μυοσκελετικού συστήματος, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μασάζ, φάρμακα και κολύμπι.